Schrijf mee!
« »

Fictie

verdwaald

20 november 2019 | 120w | Trees | 0

Leila ligt op de rood stenen rots, vanwaar ze het water overziet.
Het is guur, de regen striemt tegen haar lichaam, ze probeert het te negeren.
Turend in het verte ziet ze niets, tenminste niets van haar vriendinnen.
Ze ziet alleen golven grauw en grijs, dit is nieuw voor haar.
Meestal vertoeft ze in warmere oorden, maar ze is verdwaald, ze hoopt op redding.
Ver weg hoorde ze haar vriendinnen zingen, onderwater was dat heel duidelijk, nu hoort ze hen heel zachtjes, ze zijn nog mijlen ver.
Opeens duikt haar vriendin boven de golven uit, het zingen is helder en luid.
Ze schudt haar staart met schubben en laat zich opgelucht de zee in glijden.
Op weg naar warme zeeën.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Trees of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »