De passer heeft gewoonlijk twee ongelijke benen en een klein kopje. Daarnaast is het ook een mensentype. Meestal heeft dit type een pasvinger op de plaats van de hand waar zich gewoonlijk de wijsvinger bevindt. De pasvinger en de wijsvinger verschillen eigenlijk niet van elkaar. Je kunt een wijsvinger dus net zo goed pasvinger noemen en omgekeerd.
De menselijke passer trekt kringetjes. Alles wat niet past in zijn/haar wereld wijst hij/zij met de wijsvinger of zo je wilt, met de pasvinger tot buiten zijn/haar kring. Alleen de mensen die de juiste, passende dingen zeggen horen erbij. Van middelpunt veranderen gaat gewoonlijk erg moeizaam. Omdat de passer zich dan moet verplaatsen. Maar het is mogelijk. Als de passer stopt met tollen.
Daarnaast, vond ik zojuist, is een passer ook een vogelgeslacht uit de familie van de mussen en de sneeuwvinken. En verder ben ik gewoon blij dat ik weer in mijn lievelingsbroek pas. ?
@Nele. Pas maar op dat je lievelingsbroek niet te ruim wordt.
@Nele. Duizelingwekkend stukje!
@Nele. Je hebt je stukje veranderd zie ik. Beter geworden.
Wel een klein foutje: er bij – erbij.
@Nele. Ik zou schrijven: ‘Eens stopt de passer met tollen.’
Nele: volgens mij is dit stukje diepzinnige kritiek op egocentrisme en stijfkoppigheid. Ik vind het steengoed. 20 harten
@Ewald: idd.? Bedankt voor de foutmelding. Is verbeterd.
@Han: ‘Ik pas,’ zei mijn man deze morgen toen ie het las.? (Hij begreep er niets van, haha.) Ik laat jouw taalsuggestie even bezinken.
@Berdien: bedankt voor alle harten. ☺ Die passer draait al in in mijn hoofd van vorige week. Ik ben toch wel blij dat ie er uit is. ?
@Nele. Wat de slotzin betreft ben ik het met Han eens. Grammaticaal is het niet per se fout, maar taalkundig is het wel lelijk.
@Ewald: ik heb gekozen voor een derde optie. Is dat wat? (Dan hoef ik niet te kiezen tussen een en twee.)
@Nele. Goed en mooi opgelost.
mooi symbolisch stukje