Als de passie het overneemt lijk ik wel een non-stop-motion-project. Al een hele week lang probeer ik een Matchbox-autootje te laten rijden zonder zichtbare handen. Oké: ik ben gek, obsessioneel en op het psychopathische af. Het is wat het is, zelfacceptatie is een groot goed.
Geef mij een uitdaging waar ik mijn hart aan kan geven en je zult denken dat ik van de aardbol verdwenen ben. Eenmaal in de flow gevangen, verglijden de uren tot dagen waar dageraad, middagzon en avondrood allemaal overvloeien in eenzelfde tijdsvlak.
Best wel leuk. Voor even toch. Ik beken. Ik was overgelukkig dat mijn vriend onder de tafel wou kruipen toen ik het ineens niet meer zag zitten. Het autootje rijdt nu met magneetjes.
Nele: hartje. Is ook wel lekker om je helemaal te laten gaan in een tijdelijke vlaag.
Bedankt Berdien. ? Nog één scène te gaan.?(20 seconden)
? https://youtu.be/2aL8TVHJa9M
dit vraagt om een langer verhaal
@Jose: ik heb een vervolg voor je gemaakt. (Het langere verhaal kan ik momenteel niet in 120-woorden kwijt. Sorry.)