Schrijf mee!
« »

Fictie, Liefde, Maatschappij

Uitkijken

14 november 2019 | 120w | Hadeke | 2

Mijn lief had zich aan boord van een schip geslingerd op een koude decemberdag. Hij had de hoop genoeg insecten te vinden om mee naar mij te nemen. Helaas koos het schip de zee. Ik miste hem, zoals alleen een spinnenvrouw een partner kan missen. Elke dag zocht ik het hoogste punt dat ik kon vinden om naar hem uit te kijken.
Sinds een week heb ik de ultieme plek gevonden. Elke dag kom ik weer iets hoger. Het is een kwestie van wachten in dit luilekkerland. Genoeg te eten. Rusten en de volgende dag weer enkele meters omhoog. Maar vandaag is het anders. De stapel is verlaten. Ik ruik vuur. Stik bijna in de rook. De zee blijkt onzichtbaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »