Ik kan niet vaak genoeg herhalen dat we een aanzienlijk deel van ons aards verblijf wijden aan het creëren van onze eigen barrières, valkuilen en afgronden.
Tientallen jaren lang reduceren we onszelf tot zwervers binnen het eigen bestaan. Lange tijd bestaat onze grootste originaliteit uit het als papegaaien herhalen van holle kreten, ons ongeduldige spel met de tijd uit het als apen nadoen van onbevredigende en absurde rituelen en de ontwikkeling van onze smaak uit het als kreupele mollen bijeenscharen van kitsch, pulp en drek.
Zalig zijn degenen die in de herfst van hun leven, als door een venijnige klap van een gesel, tot het besef komen dat ze maar beter parels kunnen zoeken voordat het volledige duister zich aandient.
« Eenzaam met een zweepslag
‘Landingspagina’ en andere jeukwoorden »
« Eenzaam met een zweepslag ‘Landingspagina’ en andere jeukwoorden »
Fictie
Ons aards verblijf
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Cesar Noordewier of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
32 reacties
Reageren
« Eenzaam met een zweepslag ‘Landingspagina’ en andere jeukwoorden »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
- Proefvakantie met feta
- 18 uur vliegen – 2
- Bolle Bob
- Theo, Tijl en schimmelbestrijders
- Risicoanalyse van een rozenkweker
- 18 uur vliegen – 1
- Wie van de drie
Mooi geschreven, Cesar, daar een hartje voor, maar wel een heel pessimistische kijk op de mensheid. Ik denk dat er massa’s (jonge) mensen zijn die alles uit het leven halen wat er maar uit te halen valt.
@Ewald. Of dat echt ‘massa’s’ zijn waar je het over hebt en of ze dat allemaal vrij van drugs bereiken, daar heb ik nog wel wat lichte twijfels over. Lees: drie op de tien jongeren voelen zich depressief:
https://www.ggznieuws.nl/home/drie-op-de-tien-jongeren-voelen-zich-depressief/
Met mijn stukje hoop ik echter de oudere jongeren die waren ingedommeld eens goed wakker te schudden. Bovenstaand stukje is dus een goedbedoelde klap met een gesel.
Zelf heb ik geen bezwaar tegen een gezonde dosis pessimisme. Een pessimist wordt dan ook wel een goed geïnformeerde optimist genoemd.
@Ewald. Overigens was mijn stukje ook als stijloefening bedoeld. Ik ben dol op dat soort taal uit de Bijbel en met name uit het Oude Testament. Dat is stilistisch bijna onovertroffen en komt inderdaad vaak wat pessimistisch over, maar ook wel met een onderliggende optimistische boodschap.
Ten dele ben ik het met je eens, Cesar. Maar als pessimisme je leven volledig bepaalt, is je glas altijd half leeg en zie je altijd beren op de weg. Genieten wordt dan een lastige zaak.
Wat de jongeren betreft, natuurlijk weet ik dat ook in die leeftijdsgroep depressie veelvuldig voorkomt (ik kan het woord trouwens niet meer horen, na de afgelopen drie weken).
Ik doelde op jongeren die bijvoorbeeld de kunstacademie bezoeken, de dansacademie, de filmacademie, het conservatorium.
Verder al die jongeren die heel bewust voor een bepaalde studie hebben gekozen. De jongeren die zich vrijwillig inzetten voor een beter milieu, een betere wereld et cetera. Dat stemt tot hoop.
@Ewald. Tuurlijk, en ik ben blij dat je zo duidelijk voor optimisme, zonneschijn en progressie kiest, zeker na de afgelopen schrijfwedstrijd.
Als pessimisme je dag- en nachtritme gaat bepalen, ben je op een gegeven moment waarschijnlijk niet meer in staat om te nuanceren of zelfs ook maar de simpelste keuzes op eigen kracht te maken.
Mijn punt is eigenlijk vooral dat (hoe tegenstrijdig het ook moge klinken) pessimisme ook een mooie kant heeft en dan vooral in de kunstzinnige betekenis van het woord. Als stijlmiddel heeft het veel mooie kunst voortgebracht, onder andere in de literatuur en de schilderkunst.
Ik zou zeggen: op naar een betere wereld, maar zonder een welriekend snufje pessimisme te demoniseren.
Cesar, in dat geval schud ik je de hand en hef het glas om daarop te klinken.
Beste Cesar, een kleine toevoeging: onderzoek heeft uitgewezen dat veelvuldig smartphonegebruik tot depressiviteit leidt. Met name Facebook bevordert een negatief zelfbeeld. Waal nneer de smartphone terzijde wordt geschoven ervaart men meestal binnen enkele dagen een significante verbetering in de gemoedsrust.
Waal nneer – Wanneer
@Ewald. Dank voor je addendum. Zelf heb ik geen Feestboek en geloof het of niet, ook geen smartphone. Wel een een gewoon mobieltje en een aantal social media, maar alleen vanwege de functionaliteit en de praktische bruikbaarheid ervan.
Nog een kleine nuance die ik wil aanbrengen: pessimisme is in mijn optiek niet exact hetzelfde als depressiviteit. Vaak is dat wel een (on)gelukkig huwelijk, maar ik denk dat je een gezond pessimisme kunt koesteren zonder de minste depressiviteit.
Helemaal met je eens, Cesar. Depressiviteit en pessimisme gaan altijd hand in hand, andersom hoeft dat zeker niet het geval te zijn. Facebook ken ik alleen van horen zeggen. Een nadere kennismaking zit er niet in.
@Ewald. Ik heb mijn eigen tekst nog eens gelezen en ben tot de toch wel grappige conclusie gekomen dat je stemming en je attitude als lezer waarschijnlijk bepalend zijn voor hoe je zo’n tekst opvat. Daarom zal de een het als de weergave van een pessimistische wereldvisie kunnen lezen, maar de ander zal er de roos in ontdekken die op de mestvaalt groeit en bloeit.
Cesar, dat betekent dan dat je een tekst keer op keer anders kunt ervaren. Reacties zouden dan ook eigenlijk moeten worden voorzien van de kanttekening: onder voorbehoud van de stemming en attitude van de dag.
De schrijver schrijft natuurlijk eveneens onder invloed van een bepaalde stemming en attitude van de dag. Best lastig om altijd maar rekening te moeten houden met stemmingen en attitudes.
@Cesar, @Ewald: mensen laten zich leiden door stemmingen, attitudes en driften. Ze denken alleen maar graag dat de ratio zich daaroverheen beweegt, maar meestal zoeken ze gewoon naar argumenten om in hun kadertje te doen passen… 🙄
En ja hoor: als ik verschillende keren een tekst lees, gespreid over verschillende momenten, dan ervaar ik steeds iets nieuws.
“Reacties zouden dan ook eigenlijk moeten worden voorzien van de kanttekening: onder voorbehoud van de stemming en attitude van de dag.” @Ewald: ik denk die kanttekening er gewoon bij. Spaart onnodige infodump.
(Wou ‘onnodig’ nog schrappen wegens dubbelop met infodump, maar heb te snel afgedrukt.)
@Ewald: wie zegt dat je rekening moet houden met wie of wat?
Beste Nele, twee opmerkingen.
1) Hoe tegenstrijdig ben je toch. Onlangs hebben wij een zeer onaangenaam gesprek gehad (door jou gestart) waarin jij mij verzocht c.q. van mij eiste dat ik in mijn stukjes specifiek rekening zou houden met jou.
2) Cesar en ik zijn hier in gesprek over zijn stukje. Zo langzamerhand begin ik het als opdringerig en bemoeizuchtig te ervaren wanneer mensen zich ongevraagd in andermans gesprek mengen, kennelijk in de veronderstelling dat hun mening er heel veel toe doet.
@Ewald: nu ben ik ‘tegenstrijdig’. 🙄🙄🙄 Potten moeten geen ketels verwijten. Gewoon eens in de spiegel kijken man, dan wordt het vanzelf gemakkelijker om rekening te houden met anderen.
Verder: de schrijver van deze stukjes kan aangeven dat A)commentaren ongewenst zijn en B)dat commentaren gewenst zijn. Onder B vallen geen restricties van wie die commentaren mogen komen. Tot zover zijn de reacties openbaar en mag iedereen onder verhaaltjes reageren.
Beste Nele, inhoudelijk op een stukje reageren is iets anders dan je in een gesprek mengen. Dit is mijn laatste opmerking hierover.
@N.D.D. @Ewald. Over de reactie van Nele: ik heb me er persoonlijk niet aan geërgerd. Ik vond wel iets toevoegen aan onze conversatie en het betreft hier geen privé chatrooms, dus een derde mee laten discussiëren lijkt me een blijk van generositeit.
Over de reactie van Ewald: de term ‘bemoeizuchtig’ lijkt me wat ongelukkig gekozen, al geef je natuurlijk aan dit zelf zo te ervaren.
Verder kan ik me herinneren dat Ewald zelf een keer een soort van excuses heeft aangeboden aan een nieuwe 120w-schrijver, naar aanleiding van zijn geïrriteerde feedback, met daarbij de mededeling: ‘Maandag ben ik nu eenmaal niet op mijn best.’ Bevestig je hiermee eigenlijk niet zelf dat stemming en attitude een rol spelen?
Beste Cesar, mijn opmerking over stemming en attitude was maar een piepklein grapje. Van een intellectueel zwaargewicht als jij had ik verwacht dat dat zou worden begrepen.
Dat ik op maandag niet op mijn best ben, was ook maar een grapje. Mijn excuus daarentegen was oprecht. Met excuses aanbieden heb ik geen enkele moeite.
Wat mij vooral in het verkeerde keelgat schoot was de volgende opmerking van Nele:
‘@Ewald: wie zegt dat je rekening moet houden met wie of wat?’
Een paar weken geleden heeft ze mij op het forum urenlang van alles en nog wat verweten. Met name dat ik geen rekening met haar rekening hield.
Ik hoop dat ik mij voldoende duidelijk heb gemaakt.
Vriendelijke groet,
Ewald Hagedorn.
@Ewald. Misschien was ik niet in de stemming voor grapjes, hoe piepklein ook. ‘Intellectueel zwaargewicht’ beschouw ik ook maar als een grapje, want ik beschouw mezelf vooral als arbeider. Het belangrijkste diploma dat ik bezit is het Praktijkdiploma vakkenvuller, waar overigens nogal eens op wordt neergekeken door deze en gene, maar die beseffen niet wat er allemaal bij komt kijken om de schappen perfect op orde te hebben.
Het speelse van je reacties zag ik wel in, totdat je op Nele ging reageren; daar zag ik de humorist in je ineens omslaan. Blijkbaar is er iets aan Nele dat een pijnlijke zenuw bij je raakt. Maar eerlijk gezegd dacht ik dat we die discussie al achter ons hadden gelaten…
Beste vakkenvuller, nogmaals, het was puur die ene opmerking die mijn stemming vanmorgen deed omslaan. Dat Nele en ik licht allergisch voor elkaar zijn is al sinds 2015 bekend. Genoeg hierover.
@Ewald. Dan zijn jullie botsingen mogelijk een kwestie van verkeerd afgestelde digitale feromonen of een ontregelde hypothalamus van de harde schijf, of zelfs een verschuiving in de elektrolytenbalans van de software. Dat vertaalt zich vervolgens in botsingen die van atomair niveau uitgroeien tot interstellaire proporties. Dit lijken me eerlijk gezegd de meest plausibele verklaringen.
Was getekend: vakkenvuller.
@Ewald: voor mij klinkt die ‘allergie’ daterend van 2015 zeer vernieuwend. Ik heb je op het forum hieromtrent om een verklaring gevraagd. Ik zou wel graag eens willen weten wat en hoe. Liefst zonder verdere verwijten en beledigingen, zo je wilt. Ter informatie: ik ben een vrouw met een normaal IQ, je hoeft je ook niet te gedragen alsof ik een mongool ben of zo.
Dat waardeer ik, Cesar. Iemand die klip en klaar – in Jip en Janneke-taal – oorzaak en gevolg weet te duiden, zodat zelfs een eenvoudige jongen als ik het begrijp. Dank daarvoor.
Beste Nele, de eerste keer dat wij botsten was op 17 december 2015. Ik gedraag me niet alsof je een mongool bent, heb dat ook nooit gedaan en beschouw je ook niet zo. Stop alsjeblieft eens met die onophoudelijke loze, ongefundeerde beschuldigingen.
https://120w.nl/2019/depressie-3/
@Ewald. Verplaatst naar hier, onze eerste 120w-onenigheid:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dinosauri%C3%ABrs#/media/Bestand:Laelaps-Charles_Knight-1897.jpg
@Ewald: helder. Dank.
PS: als jij stopt met overtrokken reacties, dan stop ik ook. (Ik reageer vaak in hetzelfde register als de persoon waar ik in communicatie mee ben.)
(De bizarre reactie in 2015 was eigenlijk niet zo heel bizar. Maar ik was toen gebonden aan het beroepsgeheim. En nu voel ik mij nog steeds gebonden aan de loyaliteit die ik mijn ex-clienten verschuldigd ben. Daarom noem ik geen namen. In de huidige prostitutiewereld proberen ze taboes te doorbreken, maar ik vrees dat dat iets is wat nooit in alle kringen zal kunnen lukken, met alle nare gevolgen vandien. Ze proberen het ook voor te stellen als ‘een normaal beroep’, waar ik zelf totaal niet achter sta.)
(Om misverstanden te vermijden: ik heb gewerkt als verpleegkundige, niet als uh, je weet wel… 🙄 )
Nele en Cesar, jullie beiden een prettig weekend gewenst.
Nele, je professionele verleden is me bekend.
Voor de meelezers: een aantal reacties is per abuis onder een ander stukje verschenen.
👍
@D.D.D. en Ewald, ik wens jullie ook een subliem herfstweekend. En mochten jullie weer op wereldreis gaan, dan zie ik jullie over twee dagen weer ; – )