Ik schrijf over niks. Het gaat nergens over. Zonder begin, zonder eind, en vooral zonder verwachting te scheppen.
Het is jullie lezers gegund, om gewoon eens heerlijk ledigheid te lezen. Geen gedachten die zich aan je opdringen, geen mening om het mee eens of oneens te zijn. Zo zalig zennerig wat woorden aan je ogen voorbij laten glijden. Wat zul je toch een rust ervaren, als je je daaraan over weet te geven.
Als ik even niet weet hoe ik verder moet met dit niets schrijven, doe ik mijn ogen dicht en zet de denkknop op nul. Wat er dan komt schrijf ik op. En jij leest het dan, waarna we allebei niet weten waar het over ging.
Mooi toch?
@Berdien: graag gelezen. ?? En het mooiste in dit stukje vind ik je eerlijkheid. Er zijn er zo veel die beweren ergens over te schrijven terwijl ze liegen dat ze zwart zien. ???
Nele: kun je nagaan hoelang eerlijkheid duurt. Een zwijgende eeuwigheid.
???
@Berdien: een lust voor mijn lezersoog, jouw stukje!