Lieverd was het succesnummer van de familie, wat betreft de borstvoeding.
Ze beschouwde me als een wandelend melkrestaurant en ze heeft achttien maanden gehad. Ik bood haar veel andere keuzes aan, maar dat boeide haar niet.
Ze weigerde vast voedsel, tot ze negen maanden oud was. Krijsen of enthousiast uitspugen. Ik kon dat kind geen eten geven omdat ze het me gewoon niet toestond. In het begin kun je erom lachen. Maar na een tijd, kan ik je verzekeren, dan vergaat de lach in radeloosheid.
Gelukkig was hij er ook… Van haar vader wilde ze het wel aanvaarden. Tenminste, zolang ik uit het zicht bleef.
Lieverd is nog altijd even eigenzinnig. Het blijft een speciaal madammeke, die dochter van ons.
@Nele. Ik zie het voor me. Leuk.
In het begin kun je er mee lachen – In het begin kun je erom lachen
Leuk verhaal, @Nele.
De zin ‘ze heeft er achttien maanden gehad’ klopt volgens mij niet.
Dat ‘er’ kan ik niet plaatsen.
@Han: bedankt voor de ‘fautmelding’…
@Nel: met ‘er’ wou ik verwijzen naar het melkrestaurant. Ik heb het nu weggelaten. Maar ik heb nog steeds een hoekig gevoel als ik naar mijn tekst kijk. Misschien moet ik het morgen eens herbekijken, met een beter uitgeslapen hoofd…
Zo hebben wij mijn nichtje een week te logeren gehad omdat ze bij haar moeder maar niet uit de fles wilde drinken… Al was dat voor mijn tante geen makkelijke keuze, een week zonder de kleine schat. Het doel heiligde de middelen…
(Wandelend melkrestaurant klinkt wel gezellig 😊)
@Alice: wat een opdracht.😓 Lukte het?
(Want wij probeerden het bij m’n schoonmoeder en bij m’n moeder, enkel voor een halve dag weliswaar, maar zonder gunstig resultaat. 😱 Mijn schoonmoeder en ‘het succesnummer’ waren samen aan het huilen toen ik haar weer kwam ophalen…)
Een week durfden we niet aan…