Ik loop rustig door de gang, een eindeloze gang. Trek m’n jasje nogmaals recht en haal nog eens diep adem. Stipt half negen. Ok.
Wanneer de deur opengaat kijk ik in vriendelijke mooie ogen die glinsteren van de snode plannen. Ik herken die blik en zie hem per seconden intensiveren. Dit wordt een bijzondere ontmoeting. Niets rustig beginnen, opbouwen, maar passie, intensiteit en meer van dat.
Een warme hand wordt me toegestoken, een glimlach volgt. M’n hoofd twijfelt, m’n hart maakt een sprongetje. De twijfel wordt gezien, maar lijkt het enthousiasme slechts te vergroten. Seconden voelen als een eeuwigheid.
‘Goedemorgen, u moet de nieuwe mij zijn.’
‘Ja’, zeg ik zelfverzekerd, glimlach lief en weet dat onze dans een gegeven is.
Mooi! Het moet een mooie dans geworden zijn.
Mysterieus verhaaltje. Wat mij betreft staan er wel wat te veel bijvoeglijke naamwoorden in, vooral in de zin met ‘vriendelijke mooie ogen die glinsteren van de snode plannen’.
Hier smul ik van! Goed gedaan.
Dank jullie, Arjan en Lousjekoesje!
@Hekate ik zal er meer aandacht aan geven, dank je voor de opmerking.
@Zomaar: wat een mooie wending! Ik dacht dat het een sollicitatiegesprek beschreef, en daarna een ontmoeting naar aanleiding van een datingsite..
@Lisette. Dank je en volgens mij gaat het in de kern om hetzelfde bij solliciteren en daten; werving en selectie
prachtig, de vonk die overspringt, je maakt het voelbaar.