HN-99-72. Mercedes 190D. Je bracht mij weg en haalde me weer op. Mijn beste vriend en trouwste (voetbal)fan. Voetbalgenen van jou geërfd. ‘Hij moet zijn eigen weg vinden,’ zeiden degenen die heel graag meereden. We trokken ons er niets van aan: jij en ik. Jij wees mij veilig de goede weg. Eén vraag heb ik nooit durven stellen, heb jij ooit de weg teruggevonden toen je als verguisde dwangarbeider, op oude damesschoenen met poetsdoeken als sokken, Lager Weserlust in Bremen was ontvlucht?
Op je sterfbed zag je de bezetter weer in spiegelende ramen: de mof. Angst. Hoe moet een drieëntwintigjarige zich destijds hebben gevoeld?
Ik heb je weggebracht. Op je honderdste geboortedag haal ik je weer op in mijn herinneringen.
@Han ; Uiterst respectvol, liefdevol, geschreven door een fijn mens. Hij zou het beslist eens zijn geweest. Indien het mogelijk zou zijn, kijkt hij met trots en stemt innemend toe.
@Rop. Je gevoelige en mooie reactie stemt me blij. Hartelijk dank daarvoor.