De keuze om kinderen te krijgen, was in ons geval niet vanzelfsprekend. Hoe gingen we het benodigde zaad regelen? Via een vage bekende? Via een spermabank? We probeerden beide opties, geen van de twee werd succesvol.
Toen ik alsmaar niet zwanger werd, kwamen er weer allerlei alternatieven voorbij. Moest ik gewoon meer geduld hebben? Zou ik me medisch laten onderzoeken? Moesten we IVF proberen?
Na vijf lange jaren kozen we voor een mogelijkheid, die de hele tijd al aanwezig was. Lief ging proberen zwanger te raken. En dat lukte.
Deze week lees ik over de gynaecoloog die in zijn vruchtbaarheidskliniek vrouwen met zijn eigen zaad bevruchtte. Wij waren er ooit ook. Goddank kozen wij op tijd om daar te stoppen.
Lisette, inderdaad de dans ontsprongen. Wat zul je daar achteraf blij om zijn.
Wow, wat n bijzonder verhaal!
@Nel: nou en of! Het gekke is dat ik het toentertijd (zo’n 25 jaar geleden) al niet helemaal vertrouwde daar. Nu dit verhaal naar boven komt, ben ik dus niet echt verbaasd.
@Irma: uit mijn leven gegrepen, er zit geen letter fantasie bij.