Therapie. Ik schilder voor elk jaar van mijn leven een plankje. Ieder jaar een passende kleur. Ik stapel de plankjes en zie mijn jaarringen, mijn dna, mijn barcode.
Mijn jeugd van niet gespierd genoeg, niet slim genoeg, niet grappig genoeg, niet knap genoeg. De zwarte plankjes stapelen zich op. Afkeuring: zwart. Eenzaamheid: zwart. Weggegeven door mijn ouders die naar het buitenland gingen: zwart.
Eindelijk een paar rode lijntjes: de liefdes van mijn leven. Gedumpt, mislukte studies, drankverslaving, psychose, achtervolgingswaanzin. Zwart. Bijna waren de plankjes op, maar toen kwam mijn huidige vrouw met nieuwe. Een reddingsboeioranje plankje. Geboorte van mijn dochter: groen. Depressies, werkeloosheid, zinloosheid. Zwart.
Mijn zwarte verf is bijna op. Hopelijk heb ik nog iets aan de kleurtjes, later.
« Afscheid voor even
Ontstoken »
« Afscheid voor even Ontstoken »
Mensen
Jaarringen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van tslinger of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Afscheid voor even Ontstoken »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Panacee)
Haarlemmerolie door Han Maas
Recent
- Rare streken
- Bill is back, Special projects (heaven)
- Eén seconde
- Alpenseele
- Weg met tandplak
- Dolly gaat de barricaden op
- Temperatuur, I love it.
- Spoken in de herhaling
- Inzicht kent vele verschijningsvormen
- Tekenend
Mooi stuk, tslinger. Het is een mooi idee en ik zie het beeld voor me. Een beetje deprimerend. Maar een hoopvol einde.
Schilderen geeft veelal emoties bloot. Ik ben dol op houtskooltekeningen.Vooral omdat ik in het leven zo dol ben op kleur. Graag wens ik je veel kleurrijke dagen toe.