Schrijf mee!
« »

Familie, Fictie, Maatschappij, Mensen

De laatste vernedering

3 april 2019 | 120w | Han Maas | 2

Ik heb slechts één narcis in mijn hand. Vraag mij niet waarom ik hier ben. Dat kan ook niet, want ik ben alleen.
Misschien wel door mijn gedachte aan zijn laatste vernedering, dat ie anders door de gemeente zou worden begraven. Eindelijk gerechtigheid: een plek in de schaduw.

‘Niet mijn Kuifje papa!’ Dat had ik nu net niet moeten zeggen. Bij iedere gescheurde kapitein Haddock of een van de Janssens begint hij harder te lachen. Ik ben bang dat ie onze eigen Bobby weer zal schoppen. Dus ik zeg niets meer. Vanuit de keuken hoor ik: ‘Willen jullie nog thee?’

Een voor een pluk ik de blaadjes van de narcis: voor Haddock, Janssen en Janssen, Bobby en misschien mijn moeder.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »