Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie, Liefde

De keuze

11 februari 2019 | 120w | Nel Goudriaan | 12

De vraag komt als een donderslag bij heldere hemel:
‘Wil je met mij verder?’
‘Na al die jaren?’ stamel ik.
‘Ik weet het zeker.’

Ik sluit mijn ogen: eindeloos vrijen op het strand, samen naakt de zee inrennen, broodjes smeren, wijn drinken. Daarna altijd weer het onvermijdelijke afscheid, het onzekere wachten, de eenzaamheid, het verlangen. Ik heb me er allang bij neergelegd dat we slechts genoten van de krenten in de pap. Meer zat er voor ons niet in.

‘Wat ben je stil. Ben je niet blij dat ik eindelijk de knoop heb doorgehakt?’
Hij neemt me in zijn armen. Ik huil.
‘Het is te laat, we lieten ongemerkt onze tijd voorbijgaan. Ik kies ervoor om alleen verder te gaan.’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Nel Goudriaan of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

16 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »