Na het plotselinge overlijden van mijn moeder, en kort daarop mijn vader, voelde ik me een tijd sterker dan ooit. Ik regelde van alles, en beleefde die tijd heel bewust, dankbaar voor de mensen die met me meeleefden.
Verrassend vond ik vooral dat ik doorging met leven, iets wat ik me vooraf nooit kon voorstellen. Het leven daarbuiten bestond verder niet, of was uitermate oninteressant.
Inmiddels is het leven weer de moeite waard, en blijven mijn ouders een liefdevolle herinnering.
Regelmatig reis ik naar het kerkhof in mijn geboorteplaats, om hun graf te bezoeken. Ik ben een vaste klant bij de bloemenkraam vlakbij. Ze leggen mijn bestelling al klaar op de toonbank, als ik aankom: twee witte rozen, zonder cellofaantje.
Fijn als zaken ergens een plek krijgen @Lisette Rituelen die herinnering vorm geven.
Een stukje die tot mijn verbeelding spreekt..
@keesleeuw: je doet het weer: mooie commentaren geven. Ik word helemaal blij van “Rituelen die herinnering vorm geven”. Dankjewel hiervoor.
@Jessy: dank voor je gedeelde verbeelding