Voordat ik deze gedachten kreeg, was er het gevoel. Waar kwam dat vandaan? Ik heb haar meerdere keren ontmoet en werd steeds getroffen door haar verschijning, haar doen en laten. Iedere keer beleefde ik een emotionele reactie. Die emoties gingen over. Er nestelde zich een gevoel dat aangenaam is. Zoals ik voorheen nooit heb gekend.
Heden besef ik dat al die indrukken zich via primaire, primitieve waarneming uiteindelijk naar het meer verheven niveau van mijn logisch denken hebben verplaatst. Via minutieuze deductie weet ik nu ook waaruit mijn gedachten zijn ontsproten. Wat ben ik toch blij met Spinoza. Zonder hem zou ik mij dit nooit bewust zijn geworden.
Helaas zijn die gedachten weinig verheffend. Ze zijn eerder van laag allooi.
@JelStein. Hoe zeker is het dat je zonder Spinoza je hier nooit van bewust geworden zou zijn? Doe jezelf niet tekort.
@Ewald. Ik heb mijzelf zelden tekort gedaan, die pogingen laat ik aan anderen over. Het lezen over Spinoza maakt mij bewust van dat ‘mijn’ denkbeelden over neuroprocessen, de naiëve, inconsequente mens etc. door anderen eerder al aan het papier zijn vertrouwd.
Met je eens, JelStein, maar er zijn ons zo veel honderden schrijvers/filosofen voorgegaan dat daaraan niet te ontkomen valt.