Hij loopt wankel door de straten. Vreemd eigenlijk want Pieter is eigenlijk een heel evenwichtig persoon. Volledig in balans. Zowel geestelijk als fysiek.
Er is duidelijk iets mis met Pieter. Vorige week zweefde hij nog door de Hoofdstraat. Iedereen had het gezien. En toch. Niemand had er over gesproken.
In dit dorp die je zoiets niet. Praten en roddelen is de inwoners vreemd. Toch is er een iemand die erover klaagt. Over iedereen die bij de klager voorbij komt.
En dat is Peter. Peter is een bijzonder typemachine. Zo’n type waarvan er tig bestaan. Machinaal voortgedreven op gedachten en denkbeelden van zijn voorvaderen. En voormoederen, niet te vergeten.
Nee, geef mij dan maar Pieter. Ook al is hij ietwat dronken.
Die = doe