Hij is de Rechter.
Zijn onwrikbare neus verschijnt immer als eerste, glimmend van onverholen eigendunk.
Zijn linkse assistent, in uiterlijke verschijning zijn spiegelbeeld, is nimmer ver van zijn zijde.
Samen hebben ze totale regie over de richting waar het naartoe gaat.
’s Avonds echter, nadat de publieke belangstelling hen niet langer in de spotlights zet, tonen ze het alternatief dat hun tweevoetig leven beheerst.
Het schijnsel van krachtdadigheid en besluitvaardigheid wordt in de gang achtergelaten. De vriendelijke dame die nooit klaagt bukt zich en omhult hen met wollige warmte, waarin geen enkele vraag of antwoord meer nodig is.
Zacht snurkend wordt het nieuws gemist. Een druppeltje glanzend kwijl glijdt zonder pardon naar beneden.
De vriendelijke dame drinkt haar koffie alleen.
« Een vos verliest wel zijn haren – 3
Een dagje rechtbank »
« Een vos verliest wel zijn haren – 3 Een dagje rechtbank »
Mensen
Schoenen maken de man
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Berdien Blaak of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
8 reacties
Reageren
« Een vos verliest wel zijn haren – 3 Een dagje rechtbank »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cellofaan)
Reacties
- Levja: Het kan aan mij liggen, vast heb ik nog een stukje om te gaan om dit stukje te kunnen begrijpen. De reacties...
- Lousjekoesje: Interessant toekomstbeeld.
- Lousjekoesje: Hoewel ik eerst de reactie over autocorrectie las en dacht dat het daarover zou gaan, vind ik het een...
- Han Maas: @Ewald. Precies. En nu de bekende veren…
- Han Maas: @Hadeke. Jammer genoeg de laatste keer geen kaartjes kunnen krijgen. En de echte Stones liefhebber laat...
- H2OWritez: Auwtookorrectties zorgen voor een hoop leuke teksten. :-)
- Hadeke: Ik ‘hart’ op het verhaal en op de geloofwaardigheid voor de tijd dat ik iets lees. :-)
- Lisette: @Hadeke: jeej, ik krijg al een hartje van je, voordat je mijn verhaal gecheckt hebt. Ik wil wel de vrijheid...
- Hadeke: Hmmm. Schrijf ik me daar toch een vreemde zin. Negeer die maar. Ik schrijf al swypend en vergeet soms te...
- Levja: LOL
- Cesar Noordewier: @Levja. Voor mekaar. Ik moest wel twee nieuwe woorden toevoegen, omdat de teller -2 aangaf. Dank...
- Levja: @Cesar: Verbazing in tekst snap ik in 2018, wellicht wordt dit in 2205 na een url ook zo weergegeven. Ik kan...
- Cesar Noordewier: @Levja. Dank voor je feedback. Dat uitroepteken is omdat er min of meer staat: het is bloedheet in...
- Levja: Hoe heerlijk je te lezen in de toekomst en dan in de tegenwoordige tijd. Hoe leuk zou in plaats van 25 juli...
- Cesar Noordewier: @Ewald. Dat valt nu denk ik moeilijk te voorspellen, maar mijn geestelijke (en tijdgebonden)...
Recent
- Het kleurenpalet van Wim Kok
- Tien dagen Spitsbergen
- Hoekje
- Sex probleemvorm van aanraking
- De AN’er
- Vasthoudend
- Onbekende
- Nostalgische schat
- Nieuwe eenzaamheid
- Sprakeloos
@Berdien. Leuk bedacht, goed verteld.
Klein puntje: toe gaat – toegaat.
Berdien, ha mooi! En heel erg origineel!
@Berdien: mooi beschreven!
@Berdien. Leuk en apart stukje.
waar het naar toe gaat – waar het naartoe gaat.
@Berdien. Han heeft gelijk. Ik zat ernaast.
@Ewald. Er was al een dagvaarding naar je onderweg!
@Berdien, van mij een heel verdiend hartje! Met plezier gelezen.
Ik vraag me af welke schoenen deze tweevoeters dragen. (Ze glimmen vast net zo hard als hun onwrikbare neuzen.)