Ze geeft Hans een verkoelende kus op zijn wang. ‘Pas goed op jezelf. Kun je dat kussen even aangeven? Maak je het niet te laat?’ vraagt hij tegen beter weten in.
Haar chauffeur rijdt haar naar de bedriegende kant van de stad. Dure drempelloze deuren schuiven voor haar Prada’s open.
De fiches glippen door haar vingers. Alles wat geen limiet heeft is niet te overzien. Wel weet ze dat ze vroeg thuis zal komen en de zon dan al schijnt. Hoezo niet matineus?
Ze knikt plichtmatig naar avondjurken die zich vriendinnen noemen, smokings met zakenvrienden erin.
‘Wilt u wat drinken?’ vraagt een man als ze alles op rood zet.
‘Pink champagne on ice.’
‘Voor mij een vodka-martini. Shaken not stirred.’
Aha, daar hebben we …, als ik me niet vergis.
Ja Ewald, wie zou dat nou zijn?
Han: Nou wordt het spannend. Volgens mij steekt er meer in de dame, of schiet er meer uit, dan we in eerste instantie te denken kregen.
ðŸ˜
De dame wordt steeds interessanter. De heer Vreeswijk verbleekt erbij en zinkt in het niets als ik haar lees. Wie is ze echt?
“Avondjurken die zich vriendinnen noemen en smokings met zakenvrienden erin…” Mooi.
Doet me even denken aan Jolene, of toch aan James B.? Beiden schreeuwen om een vervolg. Sluit me bij Nele aan v.w.b. de zin over de avondjurken. De leegte treffend
geïllustreerd.
@Nele. Ja, wie is ze…?
@Alice, Hartelijk dank. Wordt vervolgd.