“Goh, jij bent een rappe,” zegt de schrijver. Hij opent de deur voor me alsof hij net van onder de douche komt en snel een jeans heeft aangetrokken.
“Ik heb een abonnement op de Schielijke Fantasiebus,” zeg ik terwijl ik over de drempel stap. Nieuwsgierig neem ik het decor vluchtig in me op. Aan de muur hangen er twee schaatsen voor iemand met vrij grote voeten. En daarnaast staat er een vitrine met bekers en medailles. Het duurt even voordat ik de divan in de piepkleine woonkamer kan zien, want die is bedolven onder boeken en tijdschriften, waarvan voornamelijk voetbalmagazines.
Een wazig iemand is een werk aan het lezen over piemels en wereldproblemen.
Het is toch niet?
Jawel!
Het is…
@Nele. Leuk, maar het einde begrijp ik niet.
@Han: het einde is bedoeld om zelf over na te denken en te raden.
Ook een beetje als cliffhanger voor een eventueel vervolgverhaal indien je er niets op tegen hebt?
@Nele. Waarom zou ik er iets op tegen hebben? Dat is toch leuk. Ik ben benieuwd. En hopelijk snap ik het dan.
@Han: thnks.? Tot morgen dan. ?