Samen hadden ze gelezen over de venters in het oude Amsterdam, de stad van zijn overgrootvader. Gefascineerd had hij gekeken naar de plaatjes van de zware handkarren en hoe opa voordeed hoe die mannen hun waren aanprezen. Met de paprika鈥檚 uit mijn groentela oefende hij door het huis. 鈥淚k heb mooie grote paprika鈥檚, mooie rooie paprika鈥檚!鈥 Het Amsterdamse accent, de lange uithalen en de snik die hij erin gooide 鈥 alsof hij nooit anders gedaan had. We prezen onze kleine acteur uitbundig.
鈥淚k word later venter,鈥 besloot hij, 鈥渄e beste venter die er is.鈥
Toen was hij vijf. Inmiddels woont hij in Amsterdam en is acteren zijn passie. Vanmiddag nam hij een prijs in ontvangst voor zijn rol als Maurits Perlemoer.
@Mechtilde. Goed geschreven stukje, Mechtilde. Uit mij jeugd ken ik de straatventers nog, maar ze zijn uit het straatbeeld verdwenen.
Mooi verhaal en fijn beeldend geschreven, Mechtilde. Ik las het met plezier.
Mooi beeld Mechtilde.
Heerlijk, die nostalgie en jeugdherinneringen! Leest lekker en natuurlijk weg, Mechtilde!
Heerlijk verhaal, Mechtilde.
Sappig verteld.
@Ewald. Dankjewel voor je compliment. Ik kende de venters uit de verhalen van mijn vader, die kon er zo mooi over vertellen. @Inge, Marceline, Ton, Nel. Dankjewel! Dit geeft moed.
@Mechtilde. Mooi en beeldend geschreven.
@Mechilde. Mooi! Ik zie het voor me.
Dankjewel Han en Arjan voor jullie fijne complimenten
@ Mechtilde: Wat die acteurs allemaal niet uitkramen! Mooi zo’n levensgeschiedenisje