Morris bevond zich in een zware roes. Zijn lippen waren droog en gesprongen. Zijn tong voelde aan als leer en smaakte ijzerachtig. Die tweede fles wiskey had hij niet meer moeten leegdrinken. Waarom had hij die tweede fles überhaupt achterover geslagen? Morris pijnigde zijn hersens maar er kwam niets bovendrijven.r
In de verte hoorde hij geluid. Strompelend begaf hij zich naar de voordeur om een pakje aan te nemen. Geadresseerd aan M.A.R.S. Kramer. Versuft keek hij er naar. Hij hoor iets rammelen. Metaal?
Onmiddellijk verdween zijn roes. Onthutst stak hij een vinger achter in zijn mond… niets… enkel een open wond daar waar tot voor kort zijn gouden kiezen hadden gezeten. Morris was letterlijk en figuurlijk aan de tand gevoeld.
Je ziet het voor je @Mara. Zo’n roes en overpeinzing.
Ontnuchterend….
Lekker luguber
pijnlijke behandeling