Klokkenluiderstammen hebben een gevaarlijk leven. Verwar ze niet met journalisten en zeker niet met schrijvers van fictie. Zij zijn de enigen die door alle dimensies heen reizen en je kunt ze herkennen aan hun fijn cymbalig stemgerinkel.
Cadencia weet al vele klepels hangen. Ook die van een paar hele grote klokken.
De grote bromtol zweeft regelmatig voorbij in haar gedachten. Ze kan hem bijna tekenen met haar ogen dicht. Het is een zoemstolp van gevallen engelenglas, altijd omringd door een school haaien en een roedel wolven.
Haar moeder beeft bij de gedachte. De trillingen die ze naar haar dochter uitzendt zijn voorlopig genoeg om het kind ervan te weerhouden.
Hoelang nog? En zal het glas knorren, snorren, splinteren of suizen?
Heeft iets Jeroen Boschachtigs.
Nele: de waarheid klinkt het langst
@Berdien: was het maar waar.
Klokkenluiders leiden een gevaarlijk leven