Mijn dochtertje prikt met een bedenkelijk gezichtje in de stukjes paprika op haar bord.
Het is de eerste keer dat ze paprika te eten krijgt. Omdat mijn man er niet zo van houdt, eet ik het alleen als hij er niet is.
Ik wacht in spanning af hoe ze zal reageren als ze een hapje heeft genomen.
Als ik haar naar bed breng blijkt dat ze het erg lekker vond, maar dat er heel wat anders door haar hoofdje is gegaan.
“mama, die papjika, heeft dezelfde kleujen als het stoplicht in het boek van de juf.”
Ik ben zo verbaasd over haar oplettendheid dat ik haar vergeet te verbeteren.
“Ja lieverd, wat goed dat je dat gezien hebt” lach ik.
Leuk weergegeven, Miriam, hoe het dochtertje de woorden uitspreekt.
Na ‘krijgt’ in de tweede zin, zou ik een punt zetten en ‘omdat’ met een hoofdletter schrijven. Na ‘lieverd’ zou ik nog een komma zetten.
Leuk Miriam. Zou ze een stoplicht niet gewoon van buiten op straat kennen, ipv uit een boek?
Eens met Ewalds tips. En in de laatste zin moeten de eind-aanhalingstekens net voor ‘lach ik’.
Bedankt voor jullie feedbackpunten @Ewald en @Inge ik ga het aanpassen. Op de weg kan maar ik kon geen zin bedenken met genoeg woorden.
Lief verhaaltje, Miriam.
Wat een liefie Miriam. Hartje X
Lief, Miriam!