“Nee! Vandaag niet!”
Ze staat, zo voel ik. De items waarover ik zojuist m’n oordeel heb geveld in beide handen.
Hoekige hakken schrapen demonstratief parket bij elkaar en wanneer ik omkijk, trekt madame haar gezicht in azijnstand. “Net d’r moeder” denk ik ondeugend.
Vandaag is ze er niet.
Een spannende conferentie houdt mama twee dagen in de luwte.
Guess who’s responsible for de broodnodige opvoeding van onze -zo erfelijk belaste- spruiten?
Weleens een wedstrijd verloren voordat er is gespeeld? Ik wel!!
“Van mama mag dit altijd” Beng… 6-0.
Eén ding is zeker: De geest is uit de fles. Geen kurk die deze luim er nog in houdt.
“Nou goed, trek die rolschaatsen maar aan dan!” Zucht ik.
Ze lacht lief.
Mooi Kees! Hou vol, je komt er wel (-;
Ik vermoed dat het twee leuke dagen zijn geworden!