Anna sjokt over straat langs gevels en tuinen.
Zij sleurt een boodschappentrolley achter zich aan.
Een thuis heeft zij niet. Niet meer.
Ooit is het heel erg misgegaan.
Zomervakantie 1973.
Angeline is over naar 4 HAVO.
Met haar vriendinnen naar alle feestjes.
Er wordt gedronken, geblowd.
De eerste tongzoen. Met Bert.
De nieuwe hit van Peter Koelewijn is favoriet.
Bij het refrein staat zij midden in de kring.
Iedereen zingt luidkeels mee;
‘Angeline, m’n blonde sexmachine’
Een keer is Angeline alleen thuis.
Met Bert.
En drank.
En zijn vrienden.
Peter Koelewijn wordt opgezet.
De jongens zijn met te veel.
Sindsdien gaat het niet goed met Angeline.
Zij knipt haar haren af, heet voortaan Anna.
Haar bezittingen passen in een boodschappentrolley.
Ha Ton. Leuk dat je er weer eens bent. Arme Anna.
Een keer is Angeline alleen thuis. Het ging toch over Anna?
Verbeterpuntje: mis gegaan – misgegaan.
Hoi Ewald,
dankjewel. Ik pas misgegaan aan.
Anna was ooit Angeline, zie de voorlaatste regel.
@Ton. Ik begrijp het. Had het gemist.
@Ton. Goed beschreven hoe iets mis kan gaan.
Triest stukje Ton. Bijzondere vorm, zo met steeds een nieuwe regel, maar het werkt goed. Je gaat het als een soort opsomming lezen. Die andere naam in het begin maakt nieuwsgierig naar het einde. Sterk stuk.
Ton: goeie keus voor deze combinatie van minimalistische vorm en inhoud. Aangrijpend, echte lyric.
heel wrang stukje over groepsverkrachting en gevolgen ervan. Wat mij betreft gelukkig ook niet al te cryptisch
Grandioos weergegeven. Vorm en inhoud en vooral deze stijl. In eenvoud zo schrijnend de werkelijkheid weergeven. Een muurschildering van misbruik.