Het is onzichtbaar of de tranen op mijn wangen wel tranen zijn. Met mijn hand probeer ik een onderscheid te maken tussen een traan en een regendruppel. Ik denk dat ik hier al meer dan drie uur sta. Mijn lichaam is nat en ijskoud. Dat kan me niets schelen. Ik vraag me af of mijn wens voor tranen voor jou zijn of voor mijzelf. Dat ik mij hier heel zielig sta te vinden, omdat jij er niet meer bent.
Al maanden ben ik op zoek naar een plek om jou te kunnen voelen. Een graf is er immers niet. Het klinkt egoïstisch, maar jij moet mij nu helpen met huilen. Laat me huilen om jou. Ik wil tranen voor jou.
@Sterke Stem: ach, hoe ontroerend. Ik hoop dat je je goord voelt.