Met de bebloede roeispaan in z’n nog trillende hand, bleef Jim roerloos staan.
Wat had hij in godsnaam uitgericht?
Op de vloer lag Marie in een plas bloed.
Hij was er net achter gekomen dat ze een affaire had met Bob, de kajakinstructeur. “Dat was enigszins wel te verwachten, die twee spendeerden de hele zomer samen,” bedacht Jim zich.
Dat hij zelf aan de basis lag, kwam geen moment in hem op. Dat hij zich als een eikel gedroeg de laatste tijd, dat wou hij niet geweten hebben. Bob was de schuldige. Waar was hij trouwens?
Jim liet de peddel ter plekke achter en ging op zoek naar Bob. Marie’s telefoon trilde. Een sms van Bob.
“Ik hou van jou.”
Heftig verhaal, bloederig ook.
Maar wel mooi beeldend geschreven!