Zeeschuim opgeklopt met zout
Schijnt de maan tegemoet
Stervend plankton houdt het licht gevangen in zijn dood
Opgezweept tot stuiterende vlokken door wind
Verandert het maagdelijk wit, de dansende vlokken in grauw
De wandelaar die baldadig tegen het schuim schopt
omdat hij het niet tegen de maatschappij durft
Bedenkt dat hij beter iets anders aan had kunnen trekken
Komen de schuimvlokken in de kleren
Helaas, hier kan geen wasmiddel tegen op
Dit komt nooit meer goed
De wandelaar doet er dan beter aan:
Zijn rebellie op te kloppen met zeezout
De maan tegemoet te schijnen
Het licht te vangen in het leven
Zich te laten leiden door de Geest
En dansend de grauwe vlokken te veranderen in eeuwig maagdelijk wit
Heel mooi, heel toepasselijk.
Jessy: dit vind ik heel mooi geschreven. Raakt me, laat een gevoel van positieve mogelijkheden achter.