Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie

Reactor

4 april 2017 | 120w | Gustav | 5 |

De vader zit ’s avonds met zijn dochtertje aan de eettafel. Zijn ogen staan vermoeid, en in stilte eten ze van de vissticks en appelmoes.
“Papa?”, vraagt het meisje na een tijdje.
“Waar is mama?”
De vader kijkt geïrriteerd op. “Kom, eet je bord leeg.”
“Papa?”
“Mm-mm.”, zegt hij zonder op te kijken.
“Wat is een kernreactor?”
De vader slaakt een zucht.
“Een machine.”
“Wat voor?”
“Tsja…” De vader snuit zijn neus. “Het veroorzaakt chemische reacties.”
Zwijgend eten ze verder. Het enige geluid komt van het bestek op de borden.
Dan veert het meisje weer op.
“Ook tussen mensen?”
De vader laat van schrik zijn vork vallen. Kletterend komt het op zijn bord neer. “Hé, hou op.”
“Papa?”
“Mm-mm.”
“Sorry.”

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Gustav of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »