De vader zit ’s avonds met zijn dochtertje aan de eettafel. Zijn ogen staan vermoeid, en in stilte eten ze van de vissticks en appelmoes.
“Papa?”, vraagt het meisje na een tijdje.
“Waar is mama?”
De vader kijkt geïrriteerd op. “Kom, eet je bord leeg.”
“Papa?”
“Mm-mm.”, zegt hij zonder op te kijken.
“Wat is een kernreactor?”
De vader slaakt een zucht.
“Een machine.”
“Wat voor?”
“Tsja…” De vader snuit zijn neus. “Het veroorzaakt chemische reacties.”
Zwijgend eten ze verder. Het enige geluid komt van het bestek op de borden.
Dan veert het meisje weer op.
“Ook tussen mensen?”
De vader laat van schrik zijn vork vallen. Kletterend komt het op zijn bord neer. “Hé, hou op.”
“Papa?”
“Mm-mm.”
“Sorry.”
Mooi, intiem, droef stukje.
Ik zie zo Dustin Hoffman aan tafel zitten.
Kramer vs Kramer. 👍
Goed stuk Gustav. Het benam mij even de adem.
@Gustav, mooi!!
@ Mien en Levja: bedankt!
@ Lisette: ook bedankt!