Ze rijden door de donkere nacht van Lowlands naar huis.
De muziek was soms goed, soms slecht, maar meestal ergens daartussenin.
Maar dat geeft niet: ze hebben elkaar ontmoet. Hij zag haar of zij hem. In ieder geval drie dagen onafscheidelijk. Dik in de vijftig; dikke vijftigers op zoek naar hun verleden.
‘Ik weet het niet, hoor. Morgen hebben we er spijt van,’ zegt zij.
‘Morgen is morgen. We leven nu.’
Na een stilte zegt ze: ‘Ach, je hebt ook eigenlijk gelijk.’
‘Ik wil je niet dwingen.’
‘Nee, ik wil het ook.’
Opgewonden draait hij de snelweg af en plaatst alvast Paradise By The Dashboard Light in de cd-speler.
‘Goedenavond. Twee Big Mac, twee grote patat en twee milkshakes, alstublieft.’
Mooie twist Han.
Hoi Han, prachtige wending, die zag ik niet aankomen!
@Kees en Ton. Dank jullie wel!
Han, leuk verhaal met een zeer verrassend slot dat ik niet zag aankomen.
@Nel. Dank je wel.
Dag Han, leuke plot, ja, en, de liefde gaat door de maag, hè?! :))
Dag Marijcke. Inderdaad, alleen niet bij McDonald’s wat mij betreft. Dank je.
Sterk verhaaltje Han, ik had een heel ander beeld dan het uiteindelijk was.
@Schrijfster. Dank je wel!
@Han, heerlijk verhaal en wat heb ik een honger nu
@Nancy B. Haha! Dank je wel!
Ja bij dit thema kun je niet om Meatloaf heen, het was Harry Mulisch zijn favoriete nummer.
@José. Vind ik ook. had ik niet verwacht van Harry. Dank je.