De laatste drie maanden van het afgelopen jaar heb ik het rondje bijna dagelijks gemaakt. Het duurt zo’n drie kwartier, en laat me zien dat ik naar mijn zin woon. Via de dijken langs de Eem loop ik met een grote boog terug via een klein moerasgebied. Ik kan elke dag opnieuw kiezen of ik via de beschutting van het moeras wil beginnen, of met de openheid van het rivierlandschap.
Vanochtend pak ik mijn wandeldraad weer op, de zere heup moet weer meer in beweging worden gebracht. In de tuin van de buurvrouw staan massa’s sneeuwklokjes, als herauten van de naderende lente. Het regent verder de hele dag, maar ik heb het voorjaar weer in mijn lijf. Hoop doet leven.
Je had zomaar mevrouw Hadeke tegen het lijf kunnen lopen.
@Hadeke, wat een gemiste kans!
Prachtige invulling van het thema.
Er spreekt hoop en levenslust uit jouw verhaal. Ik had al zin in de lente, jij hebt het gevoel versterkt, dankjewel!
@Levja, dank je wel, een eer om van jou zo’n compliment te krijgen!
@Alice, heel erg graag gedaan.
Mooi, uit het leven gegrepen, ik kijk met liefde nu naar de sneeuwklokjes en zal je herauten onthouden!
@Marie, fijn, geniet er van!
Mooie sfeerschets. Je hebt het themawoord origineel gebruikt.
Lente.. Je stukje geeft gevoel van vrijheid weer. Leuke combinatie met die revalidatie.
@Nyceway, dank, het kwam al lopend als vanzelf in me op.
@Keesleeuw, klopt, ik loop me inderdaad vrij!
@Lisette, top dat wat je doet!
Mooi! SLuit me bij bovenstaande opmerkingen aan. Zeker die over aansluiting op het weekthema.
@Lomo, dank je wel!
@Arjan van Essen, fijn om te horen.
@Lisette. Respect! Ik ruik de lente.
klein moerasgebiedje is dubbelop. Moerasgebiedje.
@Han, dank, geniet van de geur!
Je correctie is terecht, maar ik maak er dan toch maar klein moerasgebied van, anders moet ik elders weer een woord toevogen.
@Lisette. Gelijk heb je.