‘Lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria …’ zingen we uit volle borst. De slingers en ballonnen hangen aan de gehuurde bungalowtent. Zijn rolstoel is uitbundig versierd. De taart telt veertien kaarsjes.
‘Papa, ik wil duizend jaar worden. Mag dat?’
Zijn handen wapperen ongecontroleerd heen en weer bij iedere lachsalvo.
Ik denk terug in de tijd. Zijn geboorte. Drie ambulances in de straat, reanimeren met mijn vingertoppen, een half jaar ziekenhuis.
En dan nu op een camping. Zingend. Lachend. Hij eet geen taart, want hij eet via een slangetje dat in zijn buik verdwijnt. Al veertien jaar lang.
‘Duizend jaar en duizend kinderen, papa.’
Over die kinderen twijfel ik nog wel een beetje.
Bijna non-fictie.
Mooi en aandoenlijk Hadeke.
Eigenlijk moet je dan schrijven: Gefeliciteerd met zijn verjaardag.
Dank voor je reactie.
Dat is waar, van harte proficiat en op de volgende duizend jaar?
Op mijn eigen site met allesverklarende foto.
Waar vind ik je site?
Op mijn naam klikken of hadeke.wordpress.com
Van harte gefeliciteerd en duizendmaal hoera!
@Hadeke: gefeliciteerd voor jullie allemaal, en met je lieve verhaal!
We vieren het nu in een Franse dierentuin.
Mooi stukje. Vooral de laatste zin doet het voor mij, heel ontroerend!
Dank Marceline. Het is ook een mooi joch. In alle opzichten.
@Hadeke als ik doorklik zie ik geen foto?
Hierbij: https://hadeke.wordpress.com/2017/08/01/onbeperkt-houdbaar/
Allesverklarend, heerlijk genieten?
Struin gerust door de andere Bijna non-fictie stukjes. Normaal gesproken plaats ik stukjes van 120w niet dubbel op deze en mijn site.
Zal ik zeker doen?
Mooi.
Dank Nele. We hebben er een mooie dag van gemaakt.
mooi portret van je zoon
Ontroerend stukje over een prachtzoon.
Dank José en Nel.