Schrijf mee!
« »

Mensen

Ochtendritueel

28 november 2017 | 120w | Odilia | 7

Nog voor het ochtendgloren
In het duister van de koude morgen
Zit ik in de lichtkring rond mijn tafel
en schrijf ik mijn rekest.
Nog net niet met mijn eigen bloed.

Elke ochtend weer.
Elke ochtend met nieuwe argumenten.

In beide handen neem ik de volgeschreven vellen
en klop ze, met hun zijkant op de tafel, tot een nette stapel.
Het hele pakket schuif ik in een grote, bruine envelop.

Schoenen en jas aan. Nee, geen paraplu vandaag.
De deur dreunt achter me dicht. Het is een lange weg.

Bij de grote, gouden poort glijdt de envelop soepel
door de zilveren brievenbus.
Een plof, en ik ga huiswaarts.

De nul ligt al op de mat als ik mijn voordeur opendoe.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Odilia of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

11 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »