Ze vond hem onder een grote berg verkleefde dropveters. Zuurtjes in regenboogkleuren gaven de zwarte sliertenmassa een ongepast feestelijk accent. Bij het snoepvrij maken van grootvader spatten de zuurtjes in minuscule schilfertjes uit elkaar op de plavuizen.
‘Opaatje toch,’ fluisterde Suze, terwijl ze de plooien in zijn wangen probeerde glad te strijken. ‘Wat heb je gedaan?’
Een telefoontje van de uitvaartorganisatie wierp een nieuw licht op de speculaties binnen de familie.
Van het briefje, gevonden in de binnenzak van opa’s pak voor feesten en andere bijzondere dagen, las tante Trudy op de dag van de uitvaart het volgende voor.
‘Lieve familie. Ik prefereer een einde als oude snoeper. Als jullie dit lezen ben ik genietend overgegaan naar een andere dimensie.’
Mooie spanningsboog Nyceway
Opa hield wel van een geintje. Al lijkt uit de reactie van Suzy dat hij bij leven niet zo grappig was?
Mooi zo’n briefje ten afscheid!
Geweldig verhaal, Niceway.
Het einde van een levensgenieter. Hij geeft aan het oordeel van zijn omgeving (oude
snoeperd) een feestelijke en positieve draai.
Of interpreteer ik nu teveel?
Dank je wel, Levja.
Dank je wel voor je reactie, Alice. Een kleinkind ervaart de dood weer anders dan een ouder familielid.
Dank je wel, Marie. Ja opa liet nog een boodschap na!
Dank je wel, Nel. Opa kiest inderdaad zelf het juiste moment en de manier om zijn leven op een prettige manier te eindigen en de achterblijvers ook dat gevoel te geven.
Respect voor opa!
@nyceway_1, hoe leuk kan een oude snoeperd eindigen!
Vinden ze oma straks onder een berg Mon Cherie?
Snedig stukje. Met een grap op het hart.
Treffende titel ook!
Top! ðŸ‘
Nyceway_1: Mooi beschreven zo’n bewuste keuze in die levensfase. Individualiteit ten top, bedolven onder drop.
Ewald, Lisette, Mien en Berdien,
Bedankt voor jullie leuke feedback. Mooi gezegd Berdien!