Het is tijd voor: heitje voor een kwarweitje. Met nog geen ene spie op zak zoekend naar een meier. Een piek een knaak een joet, een geeltje of een rooie, het kan me niet verrekken. Krijg de beris, smeris! Pakken wat je pakken kan, dat is ons motto. Mijn gabbers en de gozers. Al is het een duppie om mee aan onze reet te krabben, alles beter dan de kolensoep in de bajes met het gajes. Lopend over het zandpad, op weg naar opoe, zien we ze staan, de bekakte hupla dames van het huis hier verderop. Zonder te blikken of te blozen lozen wij ons kwakje en nemen de poet. Het gillen verstomt en wij geven handjeklap. Opduvelen prinsemarij!
Recente reacties