Door ambitie verdoofd voelt ze de klap door het glas niet.
Het zijn andere capaciteiten – die voldoen aan het stereotiepe beeld – om door het glazen plafond te stoten dan kennis.
Als de verdoving is uitgewerkt zijn de littekens zichtbaar. Maar beton is zwaarder dan glas.
Heeft ze nu een keuze om wat eigenwaarde terug te krijgen? Ja, maar het kost tijd en vooral durf om weer op de betonnen bodem te landen.
‘Ben je klaar?’ vraagt ze haar dochtertje terwijl ze op haar gemak make-up aanbrengt.
Haar achteruitkijkspiegel gebruikt ze nu om op het verkeer te letten als ze haar naar school brengt – d’r haar is al droog.
‘Nee, je hoeft niet naar de naschoolse, mama komt je vanmiddag halen.’
Deze laat ik even bezinken.
Levja, ga je gang.
Zoals ik het begrijp, Han, schikt zij zich noodgedwongen in haar lot, of zie ik het verkeerd? Echt duidelijk vind ik het niet.
Ewald, juist het onduidelijke beschrijf ik. Je kunt vele kanten op denken. Alles kan ook tegenvallen door bepaalde keuzes bv. Zonder waardeoordeel overigens.
Daar heb je gelijk in, Han.
Ewald, ik wil er natuurlijk geen puzzel van maken. Veel vrouwen wordt ten onrechte de toegang tot de top ontzegd. Sommige gebruiken ander capaciteiten zoals ik al schreef. Is dat het allemaal waard?
Voor de een wel, voor de ander niet. Niet voor een ander onder willen doen zal ook meespelen. Toch ben ik ervan overtuigd dat op den duur man-vrouwverhoudingen rechtgetrokken zullen worden, net zoals ik gisteren schreef op LinkedIn over evenredig verdeelde aandacht voor mannen en vrouwen in de literatuur. Dergelijke processen kosten tijd.
https://www.fiatjustitia.nl/artikel/vrouwenemancipatie-een-overzicht/
Misschien daarom mijn moeite met je stukje Han. Jij beschrijft het uit een vrouwelijke visie, terwijl ik tussen de regels lees, dat jij als man vindt dat een vrouw gewoon bij haar ‘leest’ dient te blijven.
Ewald, laten we het hopen! Hoe dan ook: blijf altijd bij jezelf.
@Levja. Absoluut NIET! Ik ga juist uit van wat het beste is voor een mens: man of vrouw doet er niet toe. Is de vrouw in kwestie gelukkig met en in haar keuzes? Dat vraag ik me in dit stukje af.
Oké Han. Dat heb ik dus niet uit je stukje gehaald.
@Levja. Dat is jammer. Misschien ben ik niet duidelijk genoeg.
Geeft al aan dat ik niet kenmerkend ben voor welke lezersgroep dan ook.
Levja. Dat is niet het punt. Ik heb er misschien te veel een puzzel van gemaakt. Ik kan zeggen dat ik meer had kunnen bereiken als ik mee geslijmd had met de top. Ik heb daarvoor gepast. Het geldt ook voor mannen.
Oké Han Misschien is dat wel mijn makke. Ik snap nooit geslijm om welke reden dan ook. Hoewel het een aantal mensen verder brengt. In mijn ogen vaak niet de volgers.
Levja, zeker niet mijn stijl.