De depressieve crimineel dacht aan het kerkhof. De dood maakte hem steeds minder bang. Immers wat was er in zijn leven dat nog echt de moeite waard was? Zijn maten lieten hem steeds vaker links liggen of kwamen alleen als ze iets van hem wilden. Zijn verwarde moeder begreep hem totaal niet en begon steeds over zijn overleden vader. `Eerlijk zijn levert het meeste op` was de enige levensles die hij van zijn vader had meegekregen. `Kwats`, dacht hij cynisch en trok de bivakmuts over zijn gezicht. Gespannen liep hij met het mes naar de juwelier, die hufter met zijn minachtende blik toen hij gisteren naar het mooie horloge in de etalage keek en wenste dat het van hem was.
Recente reacties