Zijn echtgenote zwaait met de lege wijnfles voor zijn ogen. Haar ogen staan op onweer.
“Waarom?”, schreeuwt ze.
De echtgenoot trekt zijn vrouw naar zich toe en probeert haar te zoenen.
“Ga weg!” Ze rukt zich van hem los.
“Je stinkt naar alcohol.”
Met een ferme klap zet ze de fles op de eettafel. Dan gaat ze huilend in een hoekje zitten, haar handen voor haar ogen.
De echtgenoot blijft besluiteloos staan. Hij ruikt aan zijn kleren. Wat nou ‘je stinkt’? Dan pakt hij de fles van tafel en sjokt ermee naar buiten. De tuin in, naar de glasbak. Met een luid gekletter valt het glas op de bodem van de container. “Daarom”, mompelt hij. En sloft weer naar binnen.
Hoewel niet helemaal duidelijk toch een duidelijk en ferm verhaal.
Een vreemde ontmoeting met hemzelf. De wijsheid in de glascontainer. Mooi!