Schrijf mee!
« »

Communicatie, Familie, Fictie, Maatschappij, Mensen

Bertje (6)

3 april 2017 | 120w | Han Maas | 7

‘Zelfs de tuin is vervuild. De hele wereld is een vat vol gif. Je kunt afgraven, maar het blijft een vervuilde bodem. Zelfs mijn moeder was giftig…
Vaten met giftige ideeën openen zich overal in de wereld; aanslagen op vliegvelden, op onschuldige burgers.’
‘Bert, Bertje, houd je rustig. Ga zitten. Hier, je medicijnen.’
‘Nee, ik kan er niet meer tegen. Het moet donker worden. Weg met dat licht van het voorjaar, waarin je alles nog langer ziet en hoort. Donker moet het buiten zijn. Donker moet het worden in mijn hoofd. Altijd winter.’
‘Bert, alsjeblieft…’
‘Nee, geen medicijnen. Mijn hoofd is er een reactor met chemische processen door geworden. Ik wil niet meer denken. Vergeten, laat me alsjeblieft alles vergeten…’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »