Echt heet is het niet, toch laat iedere beweging het zweet over mijn lijf gutsen. Het opspatten van het water dat ik met volle kracht over de bodem spuit, brengt nauwelijks verkoeling. Mijn hele lijf jeukt, mijn vingertoppen tintelen en mijn hart raast.
Rondom mijn benen wolkt de modder omhoog. Snel zwengel ik de pomp aan om het zandmengsel naar de houten bakken te leiden. De matten op de bodem vangen de vaste deeltjes op.
Voorzichtig bind ik vast metaal met vloeibaar metaal.
Kom Mercurius, handel met mij, denk ik.
De ader is uitgeput, maar de rivier geeft nog volop.
Hoewel ik de symptomen van een kwikvergiftiging herken, handel ik naar het spreekwoord en ik zwijg en reken me rijk.
Prachtig stukje. Hadeke, vol verborgen verwijzingen. Mooie titel ook.
Alleen de zin “het opspattende water dat ik met kracht over de bodem spuit” klopt volgens mij niet. Bedoel je dat door de kracht van de waterstraal het water opspat of lees ik het niet goed?
In ieder geval een hartje!
Goud! Hartje verdiend. Op naar de Golddust Saloon.
Offcourse los geschreven of course.
Goud
@Nel: Scherp gezien. Ik heb het aangepast.
Dank voor de reacties.
goed stuk!
Dank.