Het begon met een enkel miertje bij de drempel. Daarna vond ik er twee op het aanrecht en zes op een kleverig stuk brood.
Een dag later liep een ware invasie mijn keuken binnen. Een langgerekt, zwart, bewegend lint dat in marstempo mijn huis inlijfde. Ik neigde naar een lokdoos, maar kon het niet over mijn hart verkrijgen de orde in de mierenmaatschappij te verstoren.
Ik las dat een kolonie bestaat uit werksters, mannetjes en koninginnen met ieder hun eigen functie binnen de groep. Een kolonie mieren kan als een superorganisme worden beschouwd en is de meest dominante levensvorm op de bodem.
Ik besloot niet af te wachten en heb mijn huis vrijwillig verlaten. Ik had geen schijn van kans.
En toen? Ben nieuwsgierig. Leuk.
@Katie
Heel leuk verhaal met een hilarisch slot.
Zo kwamen ze bij mij een keer uit de strooppot lopen, ik had gewoon moeten verhuizen ?
Van begin tot … nee, vooral het eind leuk.
Tegen een superorganisme leggen wij het af…
Bedankt Buitenboek, Nel en Martina.
Dank je Levja.
Je reactie was eerder nog niet zichtbaar.
Leuk gevonden!
Leuk Verrassend einde.
Zuster Katie,
Als er op den duur niets meer te halen valt zijn ze zo weer weg.
@ Sanne @ Inge, bedankt voor jullie reactie.
@ VmetdeVork, het probleem is inmiddels opgelost, zie Superorganisme deel 2.
@buitenboek, je vraag is beantwoord