Fysiek was hij niet aanwezig in mijn ouderlijk huis en toch maakte hij deel uit van het weekend.
Mijn moeder liep met hem weg. Hij, die in Rotterdam was geboren en het bombardement wist te verwoorden. Heel wat Overpeinzingen heeft zij van hem uitgeknipt en bewaard.
Een bijzondere man, die via zijn kijk op de wereld bewust en onbewust mensen liet nadenken.
Graag haal ik een stukje van hem aan:
“Je hebt iets dat goed werkt. Maar het kan beter. Je weet hoe het moet. Je neemt een stuk gereedschap, gaat aan de slag, je werkt je in het zweet, na zekere tijd is het klaar. Je drukt op de startknop en het ding rijdt langzaam de verkeerde kant op.â€
R.I.P. Henk Hofland. Geweldige journalist en mens.
Heel bijzondere man, inderdaad! RIP. En voor jou een hartje.
mooi, hij was voor ons een metgezel.
Postuum hartje voor Henk.
@Marlies: Merci, je hartje deel ik graag met mijn moeder. Zij, juist zij, liet me zijn energie voelen. En nog!
@José: Misschien heeft juist hij, mij laten zien dat taalkundig zijn niet eens met kennis te maken heeft, maar met kunde? Zo ook mijn moeder … door ziekte van haar moeder nauwelijks de lagere school mogen afmaken. Maar wat een gevoel voor taal zij had …
@Ewald: Mijn gevoel zegt, dat hij nog in veler harten zal blijven voortleven.
Is ook mijn wens.
@Levja. Mooi en indrukweekend stukje over een ons ontvallen icoon!
@Han: icoon is een woord dat ik niet graag gebruik. Zeker niet in verband met Henk Hofland. In mijn ogen was hij daar te helder en vooral te nuchter voor.
Maar indrukwekkend heb ik hem altijd gevonden. Juist in de hectiek, gaf hij rust weer.
@Levja. Ik vind juist iemand die helder en nuchter is een icoon. Maar ja, het is maar een woord. In ieder geval waardeerde ik zijn werk en uitstraling.
@Han: zo zie je maar dat ieder in een woord iets anders kan en wil zien. Het mooie van de rede. Het begrip rede heeft verschillende betekenissen.
Grappige (en ook wel accurate) quote, maar ik had helaas geen idee van wie die kwam. Dat ligt gezien de andere reacties dan wellicht aan mijn leeftijd of hij was in Nederland bekender dan in Vlaanderen, of anders is het gewoon een gat in mijn cultuur.
Ik was in de war door deze zin: Mijn moeder liep met hem weg.
Uit de context begrijp ik dat dit betekent dat ze hem bewonderde, maar ik nam het bij eerste lezing letterlijk en dacht dus dat het om haar minnaar ging …
@Hekate: De journalist, schrijver en vooral ook essayist heeft de leeftijd van achtentachtig mogen bereiken. Hij heeft grote faam, juist ook onder andere journalisten en werd in 1999 uitgeroepen tot Journalist van de Eeuw. De geboren Rotterdammer was hoofdredacteur van het Algemeen Handelsblad, schreef tientallen boeken, was columnist voor NRC en De Groene Amsterdammer en was vaak te gast in radioprogramma’s. Mijn moeder was dol op zijn stukjes Overpeinzingen in de zaterdageditie van het NRC. Dus vandaar een geziene gast in het weekend.
Overigens zijn veel hoofdredacteuren van Nederlandse Dagbladen van Vlaamse afkomst.
Dank voor je uitgebreide reactie en hartje. Deze zijn beslist voor Henk Hofland. Bewust buiten het schrijfthema gehouden. Een ode belieft geen wedijver in mijn ogen.
@Hekate: ter aanvulling nog: Zijn stukjes in de zaterdageditie NRC schreef Hofland onder zijn pseudoniem S. Montag. Vandaar dus mijn titel.
Weer wat nieuws geleerd. En dat terwijl mijn vader journalist was.
@Hekate: ik leer graag nog elke dag bij. Dat hoop ik nog heel lang te mogen doen. De dag dat ik uitgeleerd ben, heb ik ook mijn ogen voorgoed gesloten.
Ik hoop niet dat ik te breedvoerig ben geweest. Zie het maar als een nog nadere uiting van lof aan een persoon die ik heel hoog had.
Ik kan zijn boeken en essays aanbevelen.
Levja, mooi eerbetoon aan een bijzonder mens.
@Nel: mijn dank voor je mooie reactie. De mooie herinneringen blijven.
Wie zegt wat de juiste of de verkeerde kant is?
Weet je @H: Juist dat spoor is mij zo bijster en wat ik zo niet wil is mij ontspoord voelen. Er ontvalt mij zo veel houvast.