Schrijf mee!
« »

Familie, Liefde

Samen zijn

12 september 2016 | 120w | Mili | 4

Het taaie slijm dat hij ophoestte vloog in klodders in het rond. De kleur veranderde allengs. Van verward engelenhaar tot gesplashte gifkikker om te eindigen als geronnen ossenbloed. Aan een leven van rochelen kwam een eind. Hij had gehoor gegeven aan zijn gade die hem meer dan eens de vliegende vinkentering had gewenst.

Kijk haar zitten in haar oorfauteuil, de aderen als trossen wiegend op haar vel. Nog steeds trots, haar hoofd geheven. Nooit had hij haar weten te breken. Niet met zijn vuisten als hij beneveld van de hoeren of de goktafel kwam. Niet met zijn stem die haar jaren lang voor rotte vis uitmaakte. Het enige dat zij zei was: krijg de vliegende vinkentering. Hij had haar lief.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Mili of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »