Ze doet één oog open en knijpt hem meteen weer dicht in het felle licht van de tv. Ze draait haar hoofd opzij en kijkt nog eens voorzichtig. Hij is ook in slaap gevallen. Ze hangen allebei in een ongemakkelijke houding onderuit op de bank. Op de tafel, de grond en de bank liggen verpakkingen van junkfood en lege blikjes. De tv is onverstoorbaar aan een volgende film begonnen.
Ze denkt terug aan hun eerste date. Toen gingen ze romantisch uit eten en hebben ze tot diep in de nacht gepraat.
Ze schudt hem wakker.
‘Is de film afgelopen?’ vraagt hij. ‘Mooi, dan ga ik naar bed.’
Ze hoort hem al snurken als zij de troep begint op te ruimen.
Gelukkig dat er fictie boven staat en dat het geen autobiografisch stukje is.
Partners in crime in een slechte krimi. Houden van kan erg ver gaan. Treffend geschreven dit stukje verdriet.
Herkenbaar en dan is het de kunst om je relatie weer nieuw leven in te blazen en de knop om te zetten.
Ik struikel een beetje over de zin in de verleden tijd. Zou het niet beter zijn om te zeggen: Toen gingen ze romantisch uit eten en hadden ze tot diep in de nacht gepraat.
Net als in junkfood weinig pit meer in deze relatie.
Levensecht beschreven.
Dank @Ewald @Mien @nyceway @Levja @Alice
Ja nyceway, vind ik ook, ik heb ‘m al een keer of 4 heen en weer veranderd
@Inge. Een nare sfeer mooi beschreven!
Uit het leven gegrepen! Herkenbaar voor velen denk ik
De teloorgang van een relatie treffend neergezet.
Dankjewel @Ingrid en @Nel!
Realistisch. (In mijn fantasie zie ik ook nog een romantische foto op feestboek van twee verliefd uitziende mensen die samen een frietje delen.)