Schrijf mee!
« »

Fictie

Ooit was ik…

18 juni 2016 | 120w | jaimie | 3

Het gelach van de jonge Sandra achter de houten tuinschutting trok mijn aandacht. Al voelde mijn op leeftijd gekomen lichaam te pijnlijk aan om welke beweging dan ook nog uit te voeren, toch wilde ik mijn kans wagen om door het kleine gaatje vlak naast mijn hoofd te kunnen loeren.
Met veel moeite lukte het mij, ik had nu een mooi zicht op Sandra Shop en Rik Riek, beide voorover geleund van het lachen. Of was het bij Rik ook door de ouderdom? Ooit was ik dat jong giechelend ding naast hem, maar nu voelde ik mij oud en afgedankt. Tranen vonden een weg naar mijn ogen, maar ik wilde niet wenen, dat gaf immers vocht op mijn oude knoken.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van jaimie of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »