Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Kerstgevoel

10 januari 2016 | 120w | Inge Hulsker | 1

Op 6 januari, Drie Koningen, hoort iedereen de kerstspullen op te ruimen. Maar nog elke ochtend als ik de gordijnen openschuif, kijk ik tegen een trosje kerstballen aan, midden voor het raam aan de overkant.

Na een week wordt het me te gortig. Ik steek over en bel aan. ‘Pardon,’ zeg ik tegen de man die opendoet. ‘Wanneer gaat u de kerstspullen opruimen?’
Hij beweert dat hij alle ‘kersttroep’ al lang heeft weggeborgen. Het trosje kerstballen heeft hij laten hangen, want het ‘staat zo leuk’. Mijn vraag of hij het weg wil halen, doet de deur dicht.

De volgende ochtend als ik de gordijnen opendoe, moet ik mijn ogen dichtknijpen. Ik word bijna verblind door alle kerstlichtjes bij de overbuurman.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Inge Hulsker of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »