We hebben een broeierig warme zomer dit jaar. Het is droog, kurkdroog. Maar nu regent het en het komt met bakken naar beneden. Alles wordt nat; de plantjes kunnen weer groeien.
Buiten snuif ik een geur op, een geur die ik in geen jaren geroken heb. Een geur die me terugbrengt naar mijn jeugd. Ik ruik verdomme de stal!
Terwijl ik dit tik hoor ik de koeien loeien. Zie ik groen gras. Het geluid van kletterende koeienkak. Een stier met een gouden ring in zijn neus kijkt me recht aan. Ik sidder.
Ik mis Nederland vrijwel nooit, maar vandaag komt Nederland even heel dicht bij en voel ik heimwee door de zure graslucht die mijn woonplek op dit moment ademt.
Mooi sfeervol stukje, Defrysk. Zelfs hier in Amsterdam ruik ik de stal!
Nederland is zo gek nog niet! Leuk je weer te lezen hier.
Mooi authentiek stukje, passende titel.
Dank, dank, dank.
Alsnog een piepklein puntje van kritiek, Defrysk. Teug brengt moet zijn terugbrengt. Maar nogmaals: heerlijk stukje.
Dank je, en gefikst.
Leuk stukje, en heel herkenbaar! Geuren zijn zo belangrijk voor herinneringen. Ik heb een tijdje in Griekenland gewoond. Na een hete droge zomer begon het opeens te regenen en door de geur van nat wegdek en stof was ik opeens terug in de herfst van Nederland. Ik róók Nederland. Apart.