Ik had het treintje kunnen nemen, maar mijn ongetrainde overmoed dwong me tot deze urenlange wandeltocht naar boven.
De natuur is betoverend en de ochtend nog koel.
Mijn wandelschoenen hebben stevig grip op de rug van de gebochelde, de hoog oprijzende rotspunt waarop ik zwoeg. Ik ben niet alleen. Met grote regelmaat word ik ingehaald. Het kleine olympische vlaggetje op mijn rugzak lijkt met iedere stap voorwaarts steeds belachelijker naar de omgeving te wapperen.
Straks start het sportieve festijn. Meer dan twee weken feest.
De economie duikt hier als een schoonspringer de diepte in. Het inwonertal van de favela’s groeit gestaag.
Ik denk aan de gebochelde, die al jaren zonder klagen de Verlosser draagt.
Weinigen die daar oog voor hebben.
« Thuiskomst
Een schok »
« Thuiskomst Een schok »
Cultuur, Maatschappij
Hoogtepunt
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Thuiskomst Een schok »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Gifbeker)
Reacties
- Han Maas: @Inge. Dank je! Ja, kijk maar uit.
- Inge Hulsker: Ha, leuk Han. Dat getwijfel kan explosief aflopen.
- Ewald Hagedorn: @Zomaar. Klinkt bekend ;-)
- Zomaar: @Ewald. Dank je voor de tip. Had eigenlijk niet de intentie om veel te gaan schrijven, maar zal bekennen dat...
- Ewald Hagedorn: @Zomaar. Als je een account aanmaakt en je hebt een aantal stukjes geschreven (± 10 – 15)...
- Zomaar: @Ewald nu je het zegt, goed punt. Was me nog niet opgevallen eigenlijk, dank je.
- Ewald Hagedorn: @Zomaar. Zowel in dit stukje als in je vorig stukje ben je nogal kwistig met witregels. Vaak komt dit...
- Alice: Dankjewel Irma
- Lisette: @Berdien: op mijn minder goede dagen vermijd ik AH. Gek word ik van de schap met bv cola, waar eindeloos...
- Lisette: @Irma: kom maar op met dat boek, ik kies wel of ik het koop of uit de bieb haal.
- Lisette: @Nel: ik moet alsmaar denken aan een reclame, waarin de bruid ook vlucht. Ze gaat liften om verder weg te...
- Lisette: @Nel: hé, daar ben je weer! En ik val meteen weer voor je miniverhaaltje. Mooi!!
- Cesar Noordewier: @N.D.D. Thanx Nele. Het is inderdaad (ongemerkt en bijna onbewust) een serie aan het worden, over...
- N.D.D.: Leuk. 👍
- N.D.D.: Hoi. Ik heb ontzettend genoten van je allerlaatste zin. Ik neem aan dat het om dezelfde HP uit een van de...
Recent
- Een los draadje
- Niet mijn keuze
- De weg kwijt…
- De huilarts
- Keuzemogelijkheden
- Een nooit verstuurde valentijnskaart
- Werk aan de winkel
- Sneeuwlandschap
- “Thanks bud”
- Een beperkte keuze
Afgelopen weekend heb ik gekeken naar de finale van de FavelaGames, een meerdaags sporttoernooi waar kinderen uit de favela’s van Rio de Janeiro deelnamen in vijf Olympische sporten. Je stukje doet mij hier weer sterk aan denken.
@Hadeke Zoals vaker, zeker in armere landen, zijn er twee gezichten, dat van de glamour en dat van de onderdrukken en het wegstoppen van de underdog, zag je China, zie je in Rio; het feest heeft zijn keerzijde, dat breng je goed tot uiting.
Een hoogstandje dit verhaal. Alles klopt en een prachtig slot.
‘Ongetrainde overmoed’ klinkt… goed.