Ik had het treintje kunnen nemen, maar mijn ongetrainde overmoed dwong me tot deze urenlange wandeltocht naar boven.
De natuur is betoverend en de ochtend nog koel.
Mijn wandelschoenen hebben stevig grip op de rug van de gebochelde, de hoog oprijzende rotspunt waarop ik zwoeg. Ik ben niet alleen. Met grote regelmaat word ik ingehaald. Het kleine olympische vlaggetje op mijn rugzak lijkt met iedere stap voorwaarts steeds belachelijker naar de omgeving te wapperen.
Straks start het sportieve festijn. Meer dan twee weken feest.
De economie duikt hier als een schoonspringer de diepte in. Het inwonertal van de favela’s groeit gestaag.
Ik denk aan de gebochelde, die al jaren zonder klagen de Verlosser draagt.
Weinigen die daar oog voor hebben.
« Thuiskomst
Een schok »
« Thuiskomst Een schok »
Cultuur, Maatschappij
Hoogtepunt
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Thuiskomst Een schok »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cellofaan)
Reacties
- Levja: Het kan aan mij liggen, vast heb ik nog een stukje om te gaan om dit stukje te kunnen begrijpen. De reacties...
- Lousjekoesje: Interessant toekomstbeeld.
- Lousjekoesje: Hoewel ik eerst de reactie over autocorrectie las en dacht dat het daarover zou gaan, vind ik het een...
- Han Maas: @Ewald. Precies. En nu de bekende veren…
- Han Maas: @Hadeke. Jammer genoeg de laatste keer geen kaartjes kunnen krijgen. En de echte Stones liefhebber laat...
- H2OWritez: Auwtookorrectties zorgen voor een hoop leuke teksten. :-)
- Hadeke: Ik ‘hart’ op het verhaal en op de geloofwaardigheid voor de tijd dat ik iets lees. :-)
- Lisette: @Hadeke: jeej, ik krijg al een hartje van je, voordat je mijn verhaal gecheckt hebt. Ik wil wel de vrijheid...
- Hadeke: Hmmm. Schrijf ik me daar toch een vreemde zin. Negeer die maar. Ik schrijf al swypend en vergeet soms te...
- Levja: LOL
- Cesar Noordewier: @Levja. Voor mekaar. Ik moest wel twee nieuwe woorden toevoegen, omdat de teller -2 aangaf. Dank...
- Levja: @Cesar: Verbazing in tekst snap ik in 2018, wellicht wordt dit in 2205 na een url ook zo weergegeven. Ik kan...
- Cesar Noordewier: @Levja. Dank voor je feedback. Dat uitroepteken is omdat er min of meer staat: het is bloedheet in...
- Levja: Hoe heerlijk je te lezen in de toekomst en dan in de tegenwoordige tijd. Hoe leuk zou in plaats van 25 juli...
- Cesar Noordewier: @Ewald. Dat valt nu denk ik moeilijk te voorspellen, maar mijn geestelijke (en tijdgebonden)...
Recent
- Het kleurenpalet van Wim Kok
- Tien dagen Spitsbergen
- Hoekje
- Sex probleemvorm van aanraking
- De AN’er
- Vasthoudend
- Onbekende
- Nostalgische schat
- Nieuwe eenzaamheid
- Sprakeloos
Afgelopen weekend heb ik gekeken naar de finale van de FavelaGames, een meerdaags sporttoernooi waar kinderen uit de favela’s van Rio de Janeiro deelnamen in vijf Olympische sporten. Je stukje doet mij hier weer sterk aan denken.
@Hadeke Zoals vaker, zeker in armere landen, zijn er twee gezichten, dat van de glamour en dat van de onderdrukken en het wegstoppen van de underdog, zag je China, zie je in Rio; het feest heeft zijn keerzijde, dat breng je goed tot uiting.
Een hoogstandje dit verhaal. Alles klopt en een prachtig slot.
‘Ongetrainde overmoed’ klinkt… goed.