Hij kan haar niet meer verwarmen; als ie dat al ooit heeft gekund.
Hij leek op hem. Althans, dat vond zij. Die leren broek, het mooie donkere haar…
Dat haar is inmiddels verdwenen en een leren broek draagt ie niet meer.
Dat ene concert, jaren geleden… Ze zag of dacht dat Jim naar haar keek met zijn troebele en sexy ogen toen hij “Light my fire” zong.
Zij stond vlak voor het podium en hij ook: als groupie van groupies.
‘Zullen we wat gaan drinken?’ vroeg hij na afloop.
Hij was manager van een band. Ze vond dat wel interessant en verwachtte dat vele deuren voor haar open zouden gaan.
Verder dan Jims graf in Parijs is ze nooit gekomen.
Heel geestig, Han. Echt iedereen kan groupies hebben… Hartje dus.
Ewald, ik kan de groupies niet van mijn lijf houden als ‘oudere jongere’. Dank je!
Binnenblijven, Han. Deur op slot, gordijnen dicht…
Haha. Zal ik doen Ewald!