Een koppel staat bovenaan de Eiffeltoren.
“Mooi uitzicht, hè,” zegt zij. “Zo romantisch.”
“Ik hou niet van romantiek,” bromt hij.
“Romeo en Julia,” zwijmelt zij verder.
“Twee pubers die liever zelfmoord pleegden dan te wachten tot de kalverliefde overging,” werpt hij tegen.
“Barack en Michelle Obama dan,” zegt zij. “Geen pubers, en zo’n mooi koppel.”
“Als je rijk en machtig bent, is het gemakkelijk om mooi te zijn. En zij hebben vast ook zo hun problemen waar niemand iets van weet,” zegt hij. “Neem dan maar Socrates en Xantippe.”
“Die oude Griek en ?”
“Xantippe. Ze stond bekend als een viswijf waar hij grijze haren van kreeg, maar dat heb je met een filosoferende flierefluiter als echtgenoot.”
“Dan niet,” zegt zij.
Ik zie het stel zo voor me, mooi de vrouw-man dialoog weergegeven.
Het ligt aan mij denk ik, begrijp alleen de laatse zin van haar niet.
Zonder deze zin helemaal af in mijn gevoel!
Ik vind die laatste zin juist wel grappig en toepasselijk.
Leuk verhaal, Hekate. Het wordt natuurlijke nooit iets tussen die twee.
Volgens mij speel je ook een spel met de gedachte aan zelfmoord van de twee geliefden, zo vat ik tenminste ‘dan niet’ op